Monday, March 17, 2008

karganın güldüğü

kitabımı aldım sahile gittim. yürümekten yorulunca bomboş deniz kıyısına indim. şehrin ortasında yapayalnız kalınabilecek bir yer burası. dalgaların sesinden başka ses yok, ıssız bir yerde gibiyim.

kitabım karganın güldüğü. seneler önce kertenkelenin uykusu'nu okumuştum. sahilde öyküleri bitmesin diye ağır ağır okuyordum, kitabı yarıladığımı görünce beni evde bir kitabının daha beklediğini hatırladım, yağmur başlamıştı. bu sakin ve ıssız günü unutmayım derken birden kargalar indi sahile, dahil oldular güne.

1 comment:

asliberry said...

Nasıl güzel olmuş.