kaydetsem iyi olur diye düşündüğüm bir sürü şey oluyor ama bunu yapacak dermanım mı, isteğim mi işte neyse o olmuyor sonra zaman geçip gidiyor. beni o anda şaşırtıp sevindirenler tarihe gömülürken cem büyüyor, yenileri geliyor. kimi zaman foto bile çekmeden, hiçbi şey yazmadan.
"anne acıktım ben. bana yemek ver."
"ben babama küsüm."
her gece uyumadan önce sadece bu ilk cümlelerini alt alta yazsam o bile yeterdi diye düşünüyorum ama yine de yazmıyorum.
belki daha iyi oluyor böyle olduğu çünkü onu izlerken içimden geçenleri ben sözcüklerle anlatamam, bunu biliyorum.
No comments:
Post a Comment