cem sinemada

15 mart 2007 perşembe günü cem'le ilk defa sinemaya gittik. böylece cem sinemaya ilk adımını 32 aylıkken atmış oldu. cem'le beraber sinemaya gidicem diye günlerdir içim içime sığmıyordu. seviniyordum ama filmi sonuna kadar izler mi izlemez mi o belli değildi sonra acaba milleti rahatsız eder miyiz diye de düşünüyordum gerçi çok tenha bir zamanı seçmiştim, filmin son günü, haftaiçi ama yine de belli olmazdı. neyse taksiye atlayıp geldik alışveriş merkezi'ne. önce kahveciye girip cem'e lolipop ve havuçlu kek, bana kahve aldık. sinema hazırlıkları. ehlikeyif olmaya çalışıyorum ama pek de rahat değildim. ordan yürüyen merdivenle sinemanın olduğu kata çıktık, bilet aldık, bileti cem'e verdim, tutmak istemedi, bana geri verdi, gireceğimiz filmin afişini gösterdim, ilgisini çeksin diye köpekbalığı ve diğer küçük balıkların da filmde olduğunu falan söyledim. bunları zaten evde de konuşmuştuk. her şey yolundaydı, cem filme girmeye hevesli görünüyordu.

filmle ilgili bazı endişelerim vardı. disney/pixar ya da her neyse vizyona giren bu tür animasyonlarda genellikle güçlü, kötü bir kahramana karşı küçük, iyi kalpli, şirin yaratıklar sonunda elele verip kötüleri yenerler. kötüler arada korkutur, müziğin sesi artar, gürültü, karmaşa. tipik şablon: heyecan, kötülerin haklanması ve iyiliğin gözlerimizi yaşartması. doğrusu hoşlanmıyorum bu animasyonlardan ama cem'le birlikte sinemaya gitmek için daha fazla beklemek istemedim. üstelik konu denizin altında geçiyordu. cem balıklara çok meraklı.

film beklediğim gibi çıktı. cem köpekbalığının keskin dişlerinden arada korkup "gelmeyelim mi sinemaya, ısırır mı bizi" diye sordu. yok bu film sadece. işin ilginci cem'in sinemada ilgisini en çok çeken şey antrakt ("aya") oldu. film ortasında pat diye kesilince hemen dönüp bana baktı, ben de ona baktım. epeyce bakıştık. ne diyeceğini merak ettiğim için hiçbi şey söylemeden bekledim ama baktım bu bakışma uzun sürecek "ara oldu, dinleneceğiz sonra devam edecek film" dedim. fuayeye çıktık.

- aya oldu, bak mısır yiyo

- evet ama sana almıycam çünkü sen evde patlattığım zaman bile azıcık yiyosun, burda da yemezsin. senin havuçlu kekin var.

3 çocuk + 3 büyük= 6 kişiydik salonda. cem havuçlu kekinin yarısını filmi izlerken yedi. diğer yarıyı çantamıza attık. sadece ilk bölümün 20. dakikası civarı "ben pembe arabaya binicem" (jetonlu) gibi bi çıkış yaptı ama sonra vazgeçti ve bunun dışında ilgisi dağılmadan, bana sık sık sorular sorarak, "aya"dan sonraki bölümü kucağımdan olmak üzere filmin tamamını izledi. sonra kendisine "sen sinemaya mı gittin, nasıldı" diye soran hemen herkese "aya oldu. köpekbalığı vadı, sıkışmıştı, dalgıçlar kurtadılar" şeklindeki cevabını verdi.

film çıkışı günün anısına, biri afişin önünde sadece miki'nin durduğu(cem'i ikinci kez orda durmaya ikna edemedim mikisini koyup çekildi) bikaç foto çektikten sonra alışveriş merkezi ritüellerinden sayılan jetonlu araçlar, oyuncakçı ve yemek üçgenine daldık. oyuncakçıdan (çok dandik) bir balık seti almadan çıkmamız mümkün olamadı. kurufasulye-pilav-cacıktan oluşan (fasulye tuzluydu ama neyse ikbal sağolsun) yemeğimizi yeni dandik balıklarla filmde gördüklerimizi canlandırarak yedik. sonra gelmişken market alışverişini de halletmek istedim ama cem'in gözleri market arabasında nerdeyse kapanıyordu nitekim dönüş yolunda uyudu gitti.