büyük çocuklara kitaplar

selim ileri'nin aşağıdaki yazısını okuyunca çocukluğumda sevdiğim kitapları yad etmek geldi içimden, daha önce bir kez daha yapmıştım. bir de bazen anne babasıyla kitapçıya gelmiş 9-10 yaşlarında çocuklar görüyorum. kitap seçmeye çalışırlarken ordan birkaç kitabın adını söyleyebilmek için resmen yanıp tutuşuyorum ama susuyorum. her çocuğun bence okuması gereken kitaplar var yani o kitapları okuma zevkinden mahrum kalmamaları lazım. arada sırada daha büyük çocuklar için de kitap önermeye karar verdim madem kitapçılarda sesimi çıkaramıyorum...

"Çocuklukta, yeniyetmelikte okuduğumuz kitaplar, belki sadece onlar, kitap sevgisi aşılayabiliyor. Çocuk edebiyatı, bir anlamda, geleceğin edebiyatı, her ülkede, her yerde. Çocukken okuduğum o güzel kitaplar olmasaydı, elli yıl sonra tek can yoldaşım kitaplardan uzak, kalakalırdım."

tıkla

* enid blyton'un efsanevi kahramanları afacan beşler ve gizli yediler'in yeni baskıları yapılmış. 10-12 yıl önceki baskılar da internet kitapçılarında bulunabiliyor. ben bizim okuduklarımızı yani yirmi küsur yıl önceki baskılarını kadıköy'deki bir sahafta buldum, şimdi eksiklerimi tamamlayacağım. olur da cem o yaşa geldiğinde piyasada hiçbiri olmaz, bu riski göze alamam. hoş bakalım o benim kadar çok sevecek mi? denemeden bilemeyiz. bu arada bizim afacan beşler'imizin kurucusu ayşe (36) ödünç alıp yıllar sonra tekrar okudu bendekileri.

* lastik pabuçlar: kaç defa okuduğumu hatırlamıyorum. burda bile 2. kez konusu geçiyor. muhteşem çizimler, zoşçenko'nun yarattığı iki kardeş karakterin komik, hüzünlü, gerçek kısa hikayelerine eşlik ediyor. hala aynı kapakla bulunabiliyor. bu kitabı her görüşümde hala bulunabildiği için seviniyorum.

* marcel ayme kuğuların türküsü ile samed behrengi'nin püsküllü deve benim can yayınları'ndan ilk okuduğum kitaplardı. sınıf kitaplığından seçmiştim; o gün sınıfa 2 koli kitap gelmişti. yepyeniydiler, hepsi benim olsaydı diye geçirmiştim içimden. 2. veya 3. sınıftaydık. öğretmen herkese birer kitap dağıttı, bu kitapları evde ince pembe naylon kap kağıdı ile kaplayacaktık ve okuyup geri getirecektik. ben kendi okuyacaklarımı seçmek istemiştim ve öğretmen de izin vermişti. hiç unutamadığım bir gün. o gün eve çok heyecanlı ve mutlu bir çocuk olarak gitmiştim. bu kitapları da görüyorum kitapçılarda demek yeni baskıları yapılıyor hala, 25 sene öncesinden bahsediyorum. 25 mi dedim ben? evet 25.

* charlie ve lola'nın yaratıcısı lauren child'ın kesinlikle ben adlı kitabını

okumadım, ben çocukken böyle bir kitap yoktu, yeni çıktı. charlie ve lola'nın çizgi filme dönüştürülen kitapları o kadar başarılı ki (maalesef türkçeleri yok, ingilizcelerini pandora'dan buldum. çizgi filmleri türkçe dublajlı olarak çıktı, 2 tanecik. sanırım fazla ilgi çekmediği için devamı gelmedi oysa bence piyasadaki bütün çizgi filmlerden daha güzeldiler. artık sadece internet mağazalarında bulabilirsiniz.) bunun da iyi bir kitap olduğundan eminim, biraz karıştırdım, daha çok 5-6 yaştan itibaren kız çocuklarının ilgisini çekeceğini tahmin ediyorum; ilerde bir kızım olursa diye alsam mı diye bile düşündüm bir ara. bu kadar da rahatsız bir insanım işte.

* ömer seyfettin'in kaşağı'yı çok severim yine o kadıköy'deki sahafta kaşağı'nın kendi okuduğum baskısını buldum, hemen aldım. şu küçük mavi ciltli milliyet yayınları'ndan çıkmıştı. onu bulmak çok büyük bir sevinç oldu benim için.

* bugünkü son kitaplar roald dahl'dan. roald dahl'ı 2o'li yaşlarımın başında beni çarpan son perde kitabındaki öyküleriyle tanıdım. böyle tekinsiz öykülerin sahibinin birbirinden şahane çocuk karakterleri olduğunu daha sonra öğrendim. benim seçtiklerimden biri matilda, diğeri de cadılar.

* bi dakika bir de pıtırcıklar vardı. çocukluğumdakilere ek olarak bir de yazarın ölümünden sonra yayımlanan 2 ciltlik bilinmeyen öyküleri eklendi seriye. herkes okumalı. vivet kanetti'nin çevirisiyle pıtırcıklar kaçmaz.

beni kitaplar konusunda mimleyen aslı'ya bir soru: aslı cumartesi yağmur yağacak mı acaba, ne dersin?