Manifesto of the idle parent
- We reject the idea that parenting requires hard work
- We pledge to leave our children alone
- That should mean that they leave us alone, too
- We reject the rampant consumerism that invades children from the moment they are born
- We read them poetry and fantastic stories without morals
- We drink alcohol without guilt
- We reject the inner Puritan
- We fill the house with music and laughter
- We don't waste money on family days out and holidays
- We lie in bed for as long as possible
- We try not to interfere
- We push them into the garden and shut the door so that we can clean the house
- We both work as little as possible, particularly when the kids are small
- Time is more important than money
- Happy mess is better than miserable tidiness
- Down with school
- We fill the house with music and merriment
8 comments:
Oh yeaaah
Ana babalara özgürlük!
Ben varım. (Biraz daha büyüsün daha dışarı bırakamam, yazık:)
ohh yasemin bunu çok sevdim .keşke anne babalık bu olsa idi :)) .aslinda bazi maddelerini uyguuyorum ben ( drink alc.without guilt ,create happy mess -her ne kadar kocam arkadan toplasa da ,rejecting inner-puritan -evet cok yapiyorum .okuldan ve pedagogdan fırça yiyorum,time is more important than money -ALWAYS.son madde her zaman olmali
paylaştigin için teşekkurler
ps :bu arada pazar "the wrestler"i seyrettim.cok fena oldum.iste ben böyle filmlerden hoşlanıyorum
sevgiler
Sesil
Hallalluhay derim ben buna. Yapabilir miyim acaba
evet gururla söylüyorum
bahçeye resmen itip evi temizledim. bildiğin ittim. annem kriz geçiriyordu. umarım "idle" olma hali birer nesil atlayarak devam etmiyordu da kizima da gecer:) ogluma da:)))
merhaba,
bu işte ama benim ortalıkta gördüğüm bu değil de, hep bi örnek olma çabası, ki o da çevreye (ele güne) karşı + bi didaktiklik çocuğa karşı. yapay işler bunlar, niye kendisi gibi olmaz insan anne olunca onu anlamam. sigara içer çocuktan gizli, e o ne öğrensin şimdi senden: sigara içmemeyi mi, yaptığını gizlemeyi mi? o kadar denyo değil ki çocuklar, anlarlar her şeyi.
benim itebileceğim bi bahçem yok ne yazık ki, olsaydı bir an olsun tereddüt etmezdim ama :p bahçeye iteleme bi yana, tatile para harcamamak dışındakilerin hepsi bizde en başından beri yürürlükte :p mahalle baskısından ve "bu ne biçim anne", "anne dediğin sigara-içki neyim içmez" türevi bakışlardan başka bi yan etkisi yok, ki ona da alışıyor insan zamanla. benim muhallebi çocuklarına ve o lüzumsuz bağımlılığa hiç tahammülüm yok.
Gozum doldu okuyunca. Ben oyle buyudum (yani bir cogu gecerliydi). Biz de sirf bu yuzden 15 yildir oturdugumuz Cihangir'i terkedip Maslak'a tasiniyoruz. For more time, a garden and in order to fill the house with more music and merriment...
yasmin su yerin adi neydi?
elif, mailine bak.
Post a Comment