bebekli hayat :: calm mother, calm child!

bazı evlerde bebekli hayatta, her şeyi kontrol altında tutma çabası olduğu gözüme çarpıyor ya da gözüme batıyor diyelim. burada genellikle başlangıç noktası randevulu sezaryen. ardından her şeyin en doğrusunu (nedir o??) bilip uygulamak, bebeğin her hareketinin, ağlamasının, talebinin altında yatan sebepleri hemmen anlayıp ona göre davranmak ve bebek gelmeden önceki hayata olabildiğince yakın bir hayat sürmek isteyen annelerin, (bilmiyorum belki babaların da, ama görebildiğim daha çok annelerin) kendilerini ve çevrelerini germekten başka bir şey elde edememeleri söz konusu.

bizler hamileyken ve bebek büyütürken bulabildiğimiz her kitabı okumaya; internetten, forumlardan, paylaşım gruplarından yararlanmaya çalışan anneleriz. ikinci bebeğimi beklerken farkına varıyorum ki bu kadar abartmanın gerçekten hiç lüzumu yok çünkü ordan burdan edinmeye çalıştığımız bilgilerin çoğunu okumasak etmesek de zaten biliyoruz. sadece bildiğimizi bilmiyoruz ya da kendimize güvenmiyoruz. bir bebeğe ders çalışır gibi hazırlanılmaz ya da ders notları ışığında bebek büyütülmez. bebek anneye anlatır, anne rahat bir tipse onu anlar çünkü panik olmaz çünkü kendine güveniyordur. ilk bebekten tecrübem olduğu için böyle söylediğim sanılmasın, ilkinde de aynen böyle düşünüyordum. yine de yapmak istediklerimi uygulamadan önce illa da internetten, kitaplardan, bir yerlerden teyit almaya çalışıyordum ama o kadar zaman kaybının ve tereddütün  ardından yine içimden geleni yapıyordum. belki gerçekten güvendiğim bir doktor bulabilmiş olsaydım böyle olmayacaktı ama dediklerini sorgusuz sualsiz uygulayabileceğim bir doktora bugüne kadar rastlamadım. hoş, çok da doktorluk işler değil bunlar aslında.

bebeklerin kaç saatte bir, ne kadar süreyle emzirileceği gibi dakikalı, ccli yaklaşımlar hiç bana göre değil. her bebeğin biyoritmi, iştahı, ihtiyacı farklı. emme işini bırakırım bebeğe, kendi kendisini yönetsin. bunu neden yazdım çünkü bu bloga yeni doğan bebek kaç cc emmeli, bilmem kaç aylık bebek ne kadar emer, kaç saatte bir vs. gibi sorularla gelen çok olduğuna göre bu ölçüm meselesi çok fazla annenin kafasını karıştırıyor. evet, benim bazı arkadaşlarım da zamanında bu cc ve dakika konusunda çeşitli freaklikler geliştirmişlerdi.

bazı doktorların, "x aylık bebeğin gece şu saatte emmesi gereksizdir", "su verin", "ağlatın" gibi yaklaşımları da bende gidip o doktorları ağlatma isteği uyandırıyor. sanki her bebek aynı, sanki her birine tek bir formül uyarlanabilirmiş gibi. bebeklik çok uzun süren bir dönem değil sonuçta, ne olur ki onu kendimize uydurmaya çalışacağımıza (zaten olmuyor bir türlü) daha çok biz ona ayak uydurmaya çalışsak? merak etmeyelim, istekleri yerine getirilen, ağlayınca kucağa alınan ve sık sık emzirilen bebekler sanıldığı gibi şımarık falan olmuyorlar.

bugünlerde cem doğmadan ya da o bebekken okuduğum kitapları yeniden okuyorum, bazılarına katlanamıyorum, şöyle bir göz gezdirip yerine koyuyorum. bunların bir faydası, bana o günleri hatırlatması oluyor. her şeyi bilmek, anlamak isteyen yeni, hevesli anne. bebek uyurken açıp bir film izleyeceğine ya da adam gibi bir kitap okuyacağına, bebeklerle ilgili okuduğu 341. kitaptaki satırların altını çizmekle meşgul. rahatla biraz yahu, her şey yolunda!

bugün "calm mother, calm child" diye bir kitaba bakarken hoşuma giden bir paragrafa rastladım. asıl niyetim o paragrafı yazıp gitmekti ama uzattım işte. ikinci okumada kitap bana pek bir şey söylemedi ama şu paragraf (adam gibi çeviremem diye bu haliyle ekliyorum) beni eğlendirdi:


"sometimes women who have been capable, dependable employees or managers try to apply the same professional zeal to motherhood. they quickly discover that motherhood involves a vastly diffrent dynamic.


for a start, babies have no concept of weekends, holidays or time off. nor do they take kindly to adopting the routine that most suits you. and they don't give pay rises or acknowledge a job well done. equally as frustrating the fact that babies are not goal oriented - or even process oriented. they just are. regardless of your best efforts, your child will develop at his or her own pace."

blog arşivinden:

* emzirme hakkında

* bebekler hakkında