Saturday, February 26, 2011

birazdan okuyacağınız alıntıyı nerden yazdığımı hatırlamıyorum. okuduğum yeri yazmam gerekirdi, yazmamışım. o sayfayı koparıp saklamışım, bazen karşıma çıkıyor. buraya da yazmak istiyorum çünkü hissiyatımı güzel anlatıyor.

ben de böyle düşünürüm, çok eskiden beri, kendimi bildim bileli.

"no matter how hard the world tries to tell us that life is about getting more and working harder, I believe the true key to happiness lies in the innocent, piercing ring of a child's laugh and knowing that right here, right now, you are nurturing the future."

9 comments:

Isil Simsek said...

cok guzelmis gercekten,ben de boyle dusunurum.

Isil Simsek said...

fotografiniz cok guzel,isiga bayildim :)

özden said...

ben de kızıma baktıkça bunu daha iyi anlıyorum.kendimi bildim bileli çocukları çok severim (o yüzden bu kadar geç çocuk sahibi olmam şaşırtıcı aslında) ama şimdi bir başka hal aldım daha çok, daha anlamlı sever oldum. nerdeyse her gün keşke anaokulu öğretmeni olsaydım diyorum. bana en uygun iş hatta yapabileceğim tek iş oymuş meğerse:)

Nihal said...

Yasemin, çok güzelsiniz ikiniz:)
sevgiler nihal

Öykü said...

Söze de fotoğrafa da bayıldım...

Anonymous said...

yasemin,rüya dan hiç bahsetmiyorsun.neler yapıyorsunuz:)?ek gıdalara geçtiniz mi?benim de sizden 2 hafta küçük oğlum var.sizi zevkle takip ediyorum.devam devam devam..:)kolay gele...

Deli Anne said...

Yasemin'cim dönmedin mi sen buralara.. özledim !

Deli Anne said...

Patti Smith dinliyorum,lo&beholden, seni hatırladım yine.. ah bu blogların kapatılması!!!

Selen said...

İyi misin? Her şey yolunda mı? Bir ses ver..