çakıltaşı meselesi

yaşar kemal'in bu bir çağrıdır adlı kitabını yeni okudum. alıntı, '93 yılında yazdığı demokrasi yalanı adlı yazıdan. yazının yazıldığı yıldan bugüne geçen neredeyse 20 yılda kat edilen yol maalesef hiç içaçıcı değil. savaş sürüyor. özgür gündem'e mesela, yine yayın yasağı konulabildi.

"Yöneticilerimiz dillerine pelesenk etmişler, bangır bangır bağırıyorlar: Bir çakıltaşını alamazlar, bir tek çakıltaşını vermeyiz. Bir gün değil, iki gün değil, çakıltaşı da çakıltaşı bir hikayeyi çakıltaşıdır almış gidiyor. Sevgili, akıllı, sayın yöneticiler. Sizlerin çok çok vatansever, hem de dindar olduğunuzu Türkiye'de bilmeyen var mı? Bu kadar çakıltaşı, çakıltaşı diye bağırmaya ne gerek var? Kim çakıltaşı istedi senden arkadaş, kim senden bir avuç toprak istedi? Kim sana Türkiye'yi böleceğim dedi, kim? Söyler misiniz bana kim, ne zaman?

Dilini gaspettiğin kardeşin senden dilini istiyor dilini. Çakıltaşını değil."

*

o zamandan bugüne dil konusunda adımlar atıldı. kürtçe'nin, dağdaki türklerin kara bastıklarında çıkardıkları kart-kurt sesi olmadığı biliniyor artık. kürtçe diye bir dil olduğu kabul edildi.

bazı yayınevleri kimi güzel çocuk kitaplarının kürtçe çevirilerini de yapıyor. umarım yerine ulaşıyordur, çocuklar anadillerine çevrilen bu kitapları okuyabiliyorlardır. aşağıdaki iki kitabı çok beğenerek okumuştuk. üçüncü kitap benim bütün ördeklerim bizde yok. ilki aldığımızı dönemde cem'in her gün okumamı istediği bir kitaptı. ikincisi hüzünlü bir öykü, üzerinde düşünmekten çoğu zaman kaçınılan ölümü sadece çocuklara değil, büyüklere de çok güzel anlatıyor; bu kitabı bu yıl (cem 2. sınıfta, 7,5 yaşındayken) okuduk, öncesi için erken olabilirdi.

bizdeki baskılar sadece türkçe çevirilerin bulunduğu baskılar. kitapları bugün alıyor olsam her iki dilin de bulunduğu baskıları tercih ederdim.

*

iki tane de film var önermek istediğim, belki çoktan izlediniz: iki dil bir bavul ve press.