"Çocukluğun kendisi başlı başına bir ütopya. Bunu kabul etmeyenler, her an, her fırsatta çocukluğun dünyasındaki kötülükten, zorluklardan, onların zalimliğinden dem vuranlar, muhtemelen kendi çocukluk çağlarında bu ütopyanın farkına varamamış, tadına bakamamış olanlar. Onlar büyüdüklerinde de daha renksiz bir hayatla yetinmek zorunda kalır. Mucizeler ormanına sırt çevirip karanlık odada hayatın renkli canlılığına küsmüş bir halk… Dünya yanlarından geçerken, yitirdiklerini çoktan unutmuş, tepkilerini kaybetmişlerdir. Hiçbir şey onları şaşırtamaz. Kendi çocuklarının tuhaflıkları bile. Oysa bir çocuğun sözcüklerine, hayretine kulak vermek ne büyük zenginliktir.
Anna Kemp’in iki kitabı, çocukluğun büyülü dünyasından rengârenk havadisler taşıyor. Doğruluğu tartışılmayan olguları tekrarlamadan önce mutlaka bir de çocuklara sormak gerektiğini, onların sözlerini yabana atmamanın hayatımızı değiştirebileceğini hatırlatıyor. Bu kitaplara rastlayanlar, sadece isimlerine bakarak taraflarını seçebilir: Köpekler Bale Yapmaz diyorsanız, çocukları için sıkıcı anne babaların, olgunlaşmışların tekdüze, yanılgılara açık dünyasında ikâmet ediyorsunuz demektir.
Pelin Özer'e ait yazının tamamı için tık
1 comment:
bu güzel ve kaliteli paylaşmına teşekkürler, emeklerinize sağlık.
Post a Comment