5-6 yaşlarında olmalıyım, mutfaktaki takvimin yaz aylarından birine denk gelen sayfasında monet'nin bu resmini görmüştüm. mutfak boşken gider resme uzun uzun bakardım. yerdeki çocuk olmayı, o masada oturmayı düşlerdim. bu resmi yıllarca aklımda taşıdım, neden derseniz sebebini söyleyemem. masadaki meyveler, gölgeler... ne desem bu tablonun neden beklenmedik anlarda gözümün önünde canlandığını açıklayamayacak.
üniversite için istanbul'a geldiğimde bir kartpostalını bulup aldım, odamın duvarına astım. sonra can yayınları'nın bastığı virginia woolf kitabının kapağında resimden bir detay yer aldı.
şimdi monet'nin çiçek ve doğa temalı tabloları, kimbilir belki çocukluğumdan beri hayran olduğum bu öğle yemeği (monet'nin argenteuil bahçesinde) isimli tablo da, sabancı müzesi'nde 6 ocak 2013'e dek sergileniyor.
4 comments:
yasemin ben de neden bilmiyorum Monet resimlerini ayri seviyorum. Sanki her firca ayri sey anlatiyor. Orada olsaydim kesinlikle gitmek isterdim sergiye. Umarim senin gitme sansin olur da paylasirsin dusuncelerini bizimle.
Monet çok romantik ruhlu bir ressam, renklerinde de konularında da bunu yoğun bir şekilde hissettirir, sergisinin İstanbul'a gelmesi çok güzel:)
bu cumartesi gideceğiz yaman'la sabah erkenden çıkıp müze açılır açılmaz girmek istiyorum, eser sayısı çok değilse ve yetiştirebilirseki ardından Pera'daki Altın Çocuklar sergisine de gitmek istiyoruz. Yetişmezse de bayramın ikinci üçüncü günleri açıksa gidicez.
Çok ilginç Murathan Mungan'ın 227 sayfa diye bir kitabını okuyorum, kısa kısa notlarından oluşuyor, bu yazınla aynı güne denk geldi, o da takvim yapraklarındaki resimlerden bahseden ve çok yakın duygular veren bir yazı yazmıştı.
aslı, kitabı okumuştum çıktığı zaman ama hatırlayamadım yazıyı, şimdi bulup tekrar okuyacağım.
sergiye ben yalnız gideceğim herhalde. cem müze-sergi gezmeyi sevmiyor. rüya ile hiç olmaz zaten. neyse ki ocak'a kadar sürüyor. bir aralık bulurum yalnız gitmek için herhalde.
Post a Comment