Azıcık da disconnect olalım lütfen!

Onur geçen hafta Sıfır Teorisi'ne (Zero Theorem) gitti, "Bir Brazil değil ama gördüğüme memnunum." diyerek döndü. İzlemeyi düşünen varsa tavsiye ediyor. Ben izlemedim, Tilda Swinton'a rağmen de pek izleyesim yok bugünlerde ancak bu durum, filmin yönetmeni Terry Gilliam ile film üzerine yapılan röportajdan alıntılar yapmama engel değil. Röportajı, festival günlerinde okuduğumdan bu yana buraya eklemek aklımda ama o sıralar blogdan, sadece blogdan değil internetten de uzaktım. Akıllı telefonum da olmadığı için günlerce internetten uzak durabildim. Söylemeden duramayacağım, ben kendime almazken, Cem yaşlarındaki çocuklarının (10-11, hatta daha küçüklerin bile kendi telefonları olduğunu gördüm) ellerine bu telefonlardan tutuşturanları anlamıyorum. İstiyorsa istesin, hayır, bitti gitti. Bir hayır diyememe hali. Gerçi belki almayı isteyen anne babalar da olabilir. Neyse, bir süredir internet mesaim çocukların okullarından gelen maillere bakmak için, o da her gün değil gün aşırı, çok hızlı bir mail kontrolünden ibaretti. Bundan böyle mail kontrol ve blog yazmayı hariç tutarsam "bir şeye bakıp çıkacaktım" diye bilgisayar başına oturmamanın çok yararını göreceğimi düşünüyorum. Yapmak istediğim pek çok şey için daha fazla vakit yaratabilmek bile yeterli bir sebep. Sosyal medya olayına blog dışında hemen hiç bulaşmamıştım zaten, bir feysim bile yok.

Bu konudan bahsetmemin nedeni Terry Gilliam'ın filminin bunlarla da ilgili oluşu ayrıca röportajda "Azıcık da disconnect olalım lütfen!" demiş. Bunu tam disconnect olduğum günlerde okumak çok hoşuma gitmişti. Azıcık disconnect olsak ölmeyiz, ölünmüyor gerçekten. Görmemeye, görülmemeye neden katlanamıyor zamane insanı, onu da tam çözemedim; çözülemeyenlerin sayısı gün geçtikçe artıyor işte böyle...

*

Film, bu iletişim çağında iletişemediğimize dair varoluşçu bir masal, internet çağına dair distopya. Sanal bir kalabalıkta çok yalnız olmamız bu çağın bir laneti midir?

Elbette bir anlamada böyle! Neyse ki çaresi var, "iletişim aygıtlarını" kapatalım! Azıcık da disconnect olalım lütfen! Ben yalnızlığa ve yalnız kalma fikrine bayılıyorum. İnsanların da habire kendiyle ilgili bilgi yayabilmesine şaşırıyorum. Tamam, gerçek hayat feci, müthiş baskıcı bir dünyada yaşıyoruz ama kendimizi bu kadar yapay bir şekilde nasıl harcarız? Benim bilgisayarda çok işim oluyor, meraklıyım. Ama kitap okuyorum, aynı anda 3 kitap var başucumda. Pek film izleyemiyorum çünkü neredeyse hepsi birbirinin aynı, yeni bir fikir, yaratıcı bir hoşluk yok. (...)

Malum fütüristik filmler gelecekle değil günümüzle ilgili mesellerdir. Sıfır Teorisi bu tüketim çağına bir tepki mi?

Bir yanıyla öyle. Tüketim masum bir eylem değil artık çünkü ihtiyaçtan fazlasını ve gereksizini tüketiyoruz. Bunu da bize başkaları söylüyor. İdeoloji tüketim olmuş. Bizi yönetenler dev çokuluslu şirketler. Her yer reklam, tanıtım. Bunu alırsak daha iyi hissedeceğiz, şunu kullanırsak hayatımız değişecek gibi mutluluğun formülleri veriliyor. Filmdeki sanal cinsellik hiç abartı değil, hatta az bile. İnternette en çok pornoya ilgi var. Bolca twit atarak kendimizi varediyoruz, sevildiğimizi, hayran olunduğumuzu farz ediyoruz. Şöyle her şeyden bir uzaklaşmaca, bu sahte iletişimden vazgeçip kafamızı  dinlemece yok.

(...)

tamamı için tık