Çocuklar mutfakta kek yapıyorlardı, daha doğrusu Cem yapıyordu, Rüya tabureye çıkmış onu takip ediyor arada ufak tefek katkıda bulunuyordu. Bir ara Cem'in fazla titizlendiğini gördüm, durmadan tarife bakıyordu, bir yandan da söyleniyordu. Hiç karışmadığım için ne yapacağından emin olamıyordu belki. Onu gergin görünce dayanamayıp laf attım:
- Ya alt tarafı bir kek yapıyorsun, ne olacak ki, dünyanın en önemli işi değil bu…
Cem yaptığı işten başını kaldırmadan:
Ben öyle algılıyorum… hem ben her şeyi öyle yaparım, o zaman yaptığım şey daha iyi olur.
3 comments:
HARİKA bir yaklaşım! Umarım hayatı boyunca böyle devam eder. Umarım bu yaklaşımı onu yormaz ve hep daha iyisini yapmaya teşvik eder.
Gerçek bir filozof bu çocuklar.Anlayıp ,dinleyene ne dersler veriyorlar.
Ah benim oğlum da böyleydi, büyüdü hala öyle. Ne yazık ki Cem de çok yorulacak (bak şimdi farkettim demek Cemlerde var bir özellik :) Benimki de Cem) Keşke bu çocuklar kendilerini hakedecek bir ülkede yaşasalardı.
Şans hep gülsün yüzüne...
Post a Comment