Tuesday, March 1, 2016

bira

çocuklar. bugün eski bir blog arkadaşımdan gelen mesajın ardından buradaki yazılara göz gezdirdim. ne güzeldi. bir zamanlar kayda değer bir şey oldu mu gelip anlatmayı severdim. şimdi ise olup bitenleri kaybolmaya terk ediyor gibiyim. hep bir gün nasılsa günlük tutmaya dönerim gibi bir düşünce kafamda, bu arada çocuklar büyüyüp gidiyorlar. yazmıyorum. nedenini düşünmek istemediğim bir şekilde kaydetme alışkanlığımdan uzaklaşıyorum.

biliyor musunuz, bu haftasonu ilk defa ikisini evde bırakıp çıktım dışarı. benim için büyük, insanlık için küçük bir adım. büyüyorlar. bensiz idare edebilen iki çocuğum var artık. buraya yazmaya başladığımda büyüğü 1 yaşındaydı, şimdi 12 olmak üzere, kardeşi 5,5.

geçen hafta rüya ile markete gittik. roka, peynir, yoğurt, ekmek, elma, limon, avokado, mercimek, bira… rüya aldığım 2 birayı sepete atarken şöyle dedi:

- pek sağlıklı değil bunlar ama büyüklerin de ihtiyacı vardır tabii…

hayatı, büyükleri, söylenen ile yapılan arasındaki farkı anlamaya çabalayan bir küçük zihin. benim için dünyanın en tatlı varlığı.

12 comments:

anne kaleminden said...

büyük çocuklara sahip olmak çok güzel ama gene de yazmaya devam :)

yasemin said...

:-)

fasulyeden haberler said...

Yasemin sen yazmasan da biz arada dönüp dönüp eskileri okuyoruz. 😊

yasemin said...

yeniden yazma fikri senin sayende doğdu ayşegül :-)

Ayşe'nin Kozası said...

Hoş geldin Yasemin, seni hiç unutmadık:)

yasemin said...

:-) merhaba Ayşe'nin Kozası

Aysegul Ugurlu said...

aa o eski blog, yeni instagram arkadaşı ben miydim? (kalp kalp kalp)

yasemin said...

evet :) ama instagram'daki yasemin zeynep'in buradaki yasemin olduğunu biliyordun değil mi?

Fifi Croissant said...

Feedly'den aktif olmayan blogları ayıkladım geçen hafta, seni silemedim. Belki yazarsın diye ummuştum, sevindim :)

nuwanda said...

Blogu ezberledim nerdeyse, yazın ama lütfen ☺️

LITTLE MAN said...

Ne kadar haklısın Yasemin. Bugün düşünüyordum, hepimiz neredeyse aynı anlarda bıraktık yazmayı. Neden? Yanıtı bilmiyorum gerçekten. Fazla zordu, az ödüllüydü, yorucuydu, çok disiplin istiyordu, hepsi ve hiç biri belki.

Ama özlüyorum yazdıklarını okumayı.

Sevgiler,
celerone

yasemin said...

Sesini yeniden duymak ne güzel celerone. Çok mutlu oldum ve yine yazmak istedim. İstemek ile yapmak arasındaki uçurum olmasa :-) Çok sevgiler...