ayça şen'in yazısını 2006 şubat'ında cem 2 yaşına yaklaşırken bloga eklemişim. şimdi tarih rüya'yla tekerrür ediyor, parklarda bahçelerde yine bir dolu gereksiz müdahaleye maruz kalıyoruz. bu yüzden 7 sene sonra yazıyı tekrar okumak iyi geliyor.

yazının tamamı için: teröre hayır! - ayça şen, radikal cumartesi - 11/02/2006

....

Görüştüğünüz insanların çocuk sahibi olmaları hayatınızı kolaylaştırıyor gibi görünse de çok zor. Hayatı algılayışınız, bakış açınız, şuurunuz, konuştuklarınız, esprileriniz, her şeyiniz baskı altına giriyor. Çocuk sahibi olunca mahalle karısı da olmak gerekiyormuş gibi koduğumun dogmalarında kim dayattıysa , belirgin bir davranış biçimi edinmek gerekiyormuş gibi davranıyor herkes. Bunları yazarken bile kalbim sıkışıyor, kendimi dipsiz bir kuyuya düşüyor ve kuyunun duvarları tutunamayacak kadar kaypak gibi hissediyorum. Çocuk sahibi olunca boyunlarını kıvırta kıvırta ve gerdanlarını gere gere konuşarak karılıklanan karılardan da, çocuğunu marjinal ve özgürlükçü temeller üzerine yetiştirenlerden de fenalık geldi bana. Anaların analara uyguladığı teröre hayır! Babaların analara, anaların babalara, babaların babalara uyguladığı teröre hayır! (Çocukların terörü başka bir yazı konusu. Kaldı ki annem bile hâlâ o terörden şikayetçi.)Çoğu zaman çocuk aktivitelerinde başım kazan gibi olup kadınların neyi nerden aldıklarını, ne nerede nasıl satılırlarını kaldıramadığım için bahçede oturup sigara içerek doğum gününün bitmesini bekledim. Babaları meselesine girmek dahi istemiyorum.Defne'nin anne babası da aynı şeyleri düşünüyor: Çocuğu marjinal büyütenlerden de, geleneksel kalıbı kırma gayretinde olan kalıpçılardan da illallah etmişler. Annesi Hilal reklamcı, babası Nejat (Birecik) tiyatrocu. Hani Çocuklar Duymasın'daki psikolog. Benzer tavırda büyütülen çocukların anlaşması da iyi oluyor. Hır gür yapmıyorlar, 'O benim bu benim,'e girmiyorlar. Defne'yle Memo iyi anlaştı, Hilal ve Nejat'la da biz. Hatta uzun zamandır özlemini çektiğim çocuklu insanlardı. Hani yanlarında kendinizi sürekli 'Şşöyle demek istedim, yok öyle demek istemedim,' diye taviz vermek zorunda hissetmeyeceğiniz insanlardan. Çocuk sahibi olduktan sonra arkadaş edinmek, en az gençlikte edinilen arkadaşlar kadar önemli. Çünkü maazallah bunun altın günü var, gerdan kıvırması var, yemeği ocağa vermesi var....