fotoda gördüğünüz karşılaşma anında aynı yaşlardaki iki çocuk arasında ilginç bi diyalog geçti. çocuklar konuşmak için birbirlerinin adını bilmeye, önceden tanışmış olmaya ya da karşılarındakinin ne tür bir çocuk olduğunu anlamaya ihtiyaç duymuyorlar pek ama yetişkin biriyle karşılaştıklarında onunla konuşmamayı, sorusunu cevaplamamayı seçebiliyorlar. iki çocuğun karşılaştığı anlarda, babalar değilse de anneler genelde usüle uygun bir başlangıç olsun istiyor: arkadaşının adı neymiş, sordun mu? oysa bunu kimsenin merak ettiği yok o anda. konuşacaklarını konuşup, oynayacaklarını oynayıp bir daha büyük ihtimalle karşılaşmamak üzere ordan ayrılıyorlar. isim gerekmiyor yani, neyse ne. her neyse, o gün konuşmayı durup dururken cem başlattı.
cem: biliyor musun ben hiçbir şeyden korkmam.
çocuk: ben de korkmam...
ama ben bir tek örümceklerden çok korkuyorum.
cem: ben örümceklerden de korkmam.
çocuk: ben de sadece örümceklerden korkuyorum zaten.
cem örümceklerden korkmuyor olabilir ama geçenlerde sünger bob'u izlerken kötü dalgıçtan korktu. kötü dalgıç kim bilmiyorum, izledikten sonra bana sorduğu sorulardan ve aniden "ben ondan korkuyorum" diyerek ağlamaya başlamasından biliyorum. bu da ilk defa geliyor başımıza. bir de durduk yerde yaptığı açıklamanın da gösterdiği üzere bugünlerde hiçbir şeyden korkmuyor olmak onun için çok önemli. gelin görün ki hiçbir şeyden korkmamak mümkün değil şu evrende, bazen bi örümcek, olmadı kötü bi dalgıç çıkıp korkutabiliyor insanı. son cümleyi kendisine söyleseydim bana çok kızardı herhalde.
6 comments:
Korkmam diyerek korkmama alıştırması yapıyordur belki:) Karanlık korkusunu da öyle yener ya insan hani. Korkmuyorum senden ey karanlıkkk.
Sevgiler, kocaman.
olabilir özgür. cem'in geçen sene assos'ta buz gibi suya atlayıp "donmuyorum donmuyorum" diye söylenerek soğuğa alışmaya çalıştığı geldi şimdi aklıma. böyle kendi kendine telkinle zorlukları aşmaya çalışıyor olabilir :-)
Bayiliyorum ben ona:)
Hahah donmuuuyooruum, super:P
yase bence de korkmuyorum diyerek telkin yapıyor. devrim de korkuyorum diyor. kız ve erkek farkı mı? korku meselesi de bağımsızlıklarını test eden bir turnusol kağıdı. yendikçe / yenebildikçe bağımsızlaşıyorlar...
Ya peki neden o çocuğa söyledi böyle bir şeyi.?Ne kadar enteresan bir dünyaları var ya. O çocuğun da önce ben de korkmam diyip, sonra dürüst olmaya karar vermesi. Gerçekten enteresan.
aslı korkmam dediğinde daha dalgıç yoktu piyasada, onu daha sonra gördü. gerçekten de cem'in korktuğu pek bir şey olmadı şimdiye kadar, işte bi sünger bob'daki dalgıç. bi de yorumcu arkadaşlarla birlikte telkin olabileceği üzerinde durduk dün :-)
çocuk da ilk başta refleks olarak ben de korkmam dedi hemen sonra aklına örümcekler geldi ve düzeltti.
Post a Comment