anne babalar için 4 kitap önerisi

hamile olduğunu yeni öğrenen ve yurtdışında yaşayan bir arkadaşımla yazışıyorduk, "ne okusam?" diye sordu. zannettiğimizden çok daha fazlasını biliyoruz, öğrenme telaşına gerek yok ama okumadan duramayız, biliyorum. bu yüzden ilk aklımdan geçen ona "hiçbir şey okuma" demek olduysa da, beni dinlemeyeceğini bildiğim için durup düşündüm ve bugüne dek okuduklarım arasından en beğendiklerimi ona yazdım:

birinci kitap, rüya'nın doğumundan çok kısa bir süre sonra bir arkadaşımın kitaplığında görüp ödünç aldığım ve daha önceden burada da bahsettiğim baby book. tek bir bebek kitabı alın ve o bu olsun. başka kitaba gerek yok.

ikincisi, amsterdam'daki kitapçı turlarımdan birinde karşıma çıkan bir kitap: idle parent. amsterdam'da evlerinde kaldığımız 20 yıllık arkadaşlarım kitabı elimde görünce, okumaya gerek duymayacak kadar idle biri olduğumu söyleyerek beni mutlu etmişlerdi. bi dakka, yoksa bu sözlerde, daha ne kadar idle olacaksın, tembel şey türü bir eleştiri saklıydı da, ben mi anlamamıştım... ancak parklarda, kitapçılarda, sokaklarda, çocuklarımdan hiçbir zaman sordukları abus soruyu duyamayacak kadar uzakta olmama rağmen "bu çocuğun annesi nerde?" diye haykıran işgüzar insanların memleketinde yaşadığım için kitabı okumak bana iyi gelmişti. anneyim, babayım diye, çoğu zaman ele güne hatta çocuğa karşı sergilenen extra, gereksiz efora, evciliğe son. sadece kendi konforunuz için değil, çocuğunuzun iyiliği için de. iyi kitap. tom hodgkinson'un bu kitabı değilse de, bazı kitapları türkçe'ye çevrildi. aslında benzer tema etrafında döndüğü için onlardan birini okumak da yeterli olabilir. bir de doğası gereği belli bir periyoda bağlı olmayan bir dergisi var: idler; bir sayısını robinson crusoe'da yakalayıp almıştım.

üçüncü ve son kitabımız, rüya'nın doğumundan kısa bir süre sonra okuyup bitirdiğimi sandığım, sonradan son birkaç bölümünü okumadığımı farkedip az önce bitirdiğim bir kitap: the childhood roots of adult happiness. bunu da amazon'daki ebeveyn kitaplarına bakarken ismini beğenince bir tane kendime, bir tane de kısa bir süre sonra doğum yapacak olan arkadaşıma almıştım. isminin vaadettiği kadar iyi bir kitap olduğunu düşünüyorum.

::

bu postu yollamamışım madem, yazdıktan sonra okuyup, elimden geçen onca ebeveyn kitabının arasından ilk beşe yerleşen naomi aldort'un raising ourselves raising our children kitabını da önereceklerim arasına ekleyebilirim. kitaptan burada bahsetmiştim. türkçesini okuyan bir arkadaşım çevirisinin fena olmadığını söylemişti, onu da not düşeyim.

bebek bekleyen, çocuk büyüten herkese kolaylıklar ve neşeli günler dilerken aynı şeyi yine söylemeden duramıyorum: çocukları bırakalım, kendimizi adam edelim.

::

bu postta sözü geçen kitaplardan daha önce bahsettim:

http://cemuyurken.blogspot.com/2012/07/raising-our-children-raising-ourselves.html

http://cemuyurken.blogspot.com/2009/07/manifesto.html

http://cemuyurken.blogspot.com/2010/11/baby-book.html