Kendilerine ait olmayan klişeler manzumesi...
Sunucu seyirciye hitap ederken “Atamız” diye başlayan cümleler kuruyordu. Biz de kendimizi 23 Nisan çocuğu gibi hissedelim diye herhalde.
Her ülkenin kurucuları, kahramanları vardır. Bazıları saygılarını daha olgun biçimde gösterir. Zarif, sade anma törenleri yaparlar. İyi filmler çeker, kitaplar yazar, tartışırlar. En iyi Atatürk filmlerimiz bile ilkokul müsameresi düzeyindedir. Sağlıklı bilgi yabancı kitaplardadır.
2011 yılı 23 Nisan kutlamalarını izliyorum. Tek sırada çocuklar, bando, marşlar, sıkıcı konuşmalar... Güya çocuk bayramı ama 8-9 derecede donuyorlar, ısınmak için birbirlerine sarılıyorlar. Bazıları kendilerini tutamayıp ağlıyor. (gazetede sakarya'da stadyumda gösteri için giyinmiş bekleyen ve üşüyen çocuk fotoğraflarını görünce ben de kendimi tutamayıp ağladım, web sitesinde ne yazık ki o fotoyu bulamadım)
Eğitim sisteminden daha çekecekleri var.
(...) tamamı için TIK
3 comments:
23 Nisan benim için hep üşümeyi hatırlatır ve birde 1. sınıfta çok yalvarmış olmama rağmen sıranı bozma diyerek tuvalete gitmeme izin vermeyen öğretmen yüzünden altıma yapmış olduğum gerçeğini!!!
Yaşasın 23 Nisan.
merhaba ruhdağı, hamileliğini takip etmiştim. seni gördüğüme sevindim.
benim 23 nisan anılarım da kuru hamaset nutukları ve sıkıntıyla dolu.
Yasemin öyle konulara dokunuyorsun ki, yukardakileri okuyorum Hrant :( Nutkum ttuluyor, ben bir süredir okuyamıyorum, yazamıyorum, konuşamıyorum üzüldüğüm ve değiştiremediğim konularda..
Post a Comment